Theezakjes geven microplastics en nanoplastics af die onze dagelijkse gezondheid bedreigen. Een recent onderzoek van de Autonome Universiteit van Barcelona (UAB) toont aan dat deze minuscule deeltjes loskomen tijdens het trekken en vervolgens door ons lichaam kunnen worden opgenomen. Dit verontrustende fenomeen roept ernstige vragen op over onze consumptiegewoonten.
Theezakjes, een onvermoede bron van plasticverontreiniging
Thee is een van de meest geliefde dranken ter wereld. Toch kan de consumptie ervan zorgwekkend zijn voor onze gezondheid. Het probleem zit niet in de plant zelf, maar in de verpakking. De zakjes van synthetisch materiaal geven onzichtbare deeltjes vrij wanneer ze in contact komen met heet water.
Volgens onderzoekers van de UAB kan één zakje tijdens het trekken tot 11,6 miljard microplastics en 3,1 miljard nanoplastics vrijgeven. Deze alarmerende cijfers zijn te verklaren door de samenstelling van de zakjes, die vaak zijn gemaakt van materialen als nylon, polypropyleen of polyethyleentereftalaat (PET).
De meest verontrustende ontdekking betreft het vermogen van deze deeltjes om de darmbarrière te passeren. Deze minuscule fragmenten kunnen in de bloedbaan terechtkomen en zich door het lichaam verspreiden, wat een opkomend risico voor de volksgezondheid vormt.
Miljoenen deeltjes in elk kopje
De studie van de UAB analyseerde drie soorten zakjes met verschillende samenstellingen. De resultaten laten aanzienlijke verschillen zien in de hoeveelheid vrijgekomen deeltjes:
- Polypropyleen zakjes: ongeveer 1,2 miljard deeltjes per milliliter
- Cellulose zakjes: ongeveer 135 miljoen deeltjes per milliliter
- Nylon-6-zakjes: ongeveer 8,18 miljoen deeltjes per milliliter
De gemiddelde grootte van deze deeltjes ligt tussen 136 en 244 nanometer, waardoor ze met het blote oog niet zichtbaar zijn. Deze onzichtbare verontreiniging treedt systematisch op bij elke bereiding, waardoor regelmatige consumenten worden blootgesteld aan aanzienlijke hoeveelheden plastic.
De bepalende factor in dit proces is de temperatuur. Kokend water versnelt de afbraak van synthetische materialen, waardoor deeltjes vrijkomen. Dit fenomeen verandert een moment van ontspanning in een potentiële blootstelling aan giftige stoffen en stelt ons dagelijkse ritueel ter discussie.
| Type zakje | Materiaal | Vrijgekomen deeltjes (per ml) | Gemiddelde grootte (nm) |
|---|---|---|---|
| Type 1 | Polypropyleen | 1,2 miljard | 136,7 |
| Type 2 | Cellulose | 135 miljoen | 244 |
| Type 3 | Nylon-6 | 8,18 miljoen | 138,4 |
Milieu-impact van wegwerpzakjes
Naast de gezondheidsrisico’s dragen deze zakjes ook aanzienlijk bij aan de wereldwijde plasticvervuiling. Het massale gebruik ervan verergert de verontreiniging van bodem, water en lucht door micro- en nanoplastics.
Zodra ze worden weggegooid of gecomposteerd, blijven deze zakjes afbreken, waardoor nog meer deeltjes vrijkomen die in ecosystemen terechtkomen. Deze vervuiling tast de biodiversiteit in zee en op het land aan en creëert een verontreinigingscyclus die uiteindelijk weer in onze voedselketen terechtkomt.
Gezien deze risico’s beginnen er alternatieven te ontstaan. Zakjes van plantaardig materiaal zijn een stap in de goede richting, maar de meest effectieve oplossing blijft het gebruik van losse thee met een herbruikbaar rooster van roestvrij staal of glas.
- Geef de voorkeur aan losse thee in plaats van theezakjes
- Gebruik herbruikbare thee-ei’s van inert materiaal
- Controleer de samenstelling van de zakjes als het gebruik ervan onvermijdelijk is
- Geef de voorkeur aan zakjes van onbehandeld papier of van gecertificeerde plasticvrije materialen
Door terug te keren naar de traditionele manier van thee zetten, verminderen we niet alleen onze blootstelling aan microplastics, maar herontdekken we ook de authenticiteit van het theeritueel. Die extra minuut die we aan de bereiding besteden, is een verstandige investering in onze gezondheid en ons milieu.
